geldim gelmesine..

Ter ya da gözyaşı icerisinde uyanıyorum çoğu zaman..ya da her ikisi de…hissettiğim sadece yüzümde yoğun vücudumun heryerindeki nem..sonra bir duble koyuyorum..yazarın dediği gibi: içki acıyı unutturmuyor,sadece katlanabilir yapıyor..kim kutsal acısından bütünüyle vazgecer ki?..ya da eşdeğerinden..

Sonra gözlerimi kapayıp düşünüyorum..içkiyi..yazgısına hükdemeyen ben gibileri hiçliğin cennetine taşıyan o güzel ırmağı.Ve sarhoşluğu her türlü:görüntüsüz düş görmeyi..! bir tebessüm..Kenarda kalmış yılları sabırla bitirmenin bundan zevkli bir yolunu bilen var mı?..

sanırım yok…

Umuda sarılmak...

yukaridaki bir sekilde gozunun icine soksa da karanligi.. ve herkes kotumser olsa da her konuda.. hatta sen de onlara uyup kotu olmaya kalksanda musade etmez eger icinde hep o tukenmeyen umut var sa.. seninle olmaz.. seninle yurumez.. ve sana askim bitti der cikar giderler hayatindan ama sen elinde balonunla hala supriz yapmaya hazirlaniyosundur ona.. o olmustur senin umidin.. o olmustur senin hayatin cok zaman gecmistir ustunden ve cok mucadele vermissindir simdi sahip olduklarinin ugruna.. yanina girip ona sarilip uyuyunca hissettigin guveni duyamazsin yalnizken.. bir yandan urkutur bir yandan sevindirir seni.. bir insana baglanmaksa korktugun onun sana bagladigi tum umut iplerini de kesip atarsin bir an bile dusunmeden..ve herkes kendine yasar..ve yasam senindir hayat senindir.. arkada kalan ise puslu karanligin icinde ucmak adina, hala bir balona sarilmis bir cocuk yuzudur olabildigince masum ve olabildigince saf...